Happy Divali

20. Happy Divali, 05-11-2010

Gisteren (04- 11) hoorden wij van John dat zich allemaal trommelaars hadden verzameld bij het station. Aan het einde van de ochtend zijn wij daar even gaan kijken en daar stonden heel wat groepen trommelaars bij elkaar. Vanuit die verzamelplaats kunnen mensen een groep huren om ze tijdens Divali te laten trommelen, het was een kabaal van jewelste. Aan alle versieringen langs de kant van de weg werd de laatste hand gelegd en de steegjes werden volgehangen met gekleurde lampjes. Divali is een Hindoestaans feest dat vooral wordt gevierd in noord India. Gelijktijdig met Divali wordt Kali Puja gevierd, dat feest heeft de voorkeur bij voornamelijk de armere mensen. Lenny heeft op zijn reisblog informatie over Divali gezet, misschien leuk om even te lezen en op te reageren (lennydijkstra@waarbenjij.nu). Omdat er ook vuurwerk wordt afgestoken zijn we dat met John gaan kopen en Lenny was er helemaal mee in zijn nopjes. Ik heb nog een feestelijke kamee (een lange bloes met broek) gekocht voor 175 rupees (3,25 euro). En omdat het een goed hindoe vrouw betaamd om haar hele huis voor Divali te poetsen, heb ik dat ook maar gedaan en dat was ook heel erg nodig, want de flat was ronduit smerig. Ik was van de week al begonnen met de keuken en de wc. Maar vandaag de hele badkamer laten blinken en de vloertegels stuk voor stuk geschrobd. Ik kon niet stoppen voordat alles was gedaan en dat werd een uur of één, er nog even van zitten genieten met een bakje koffie en rond twee uur ben ik gaan slapen.

Vrijdag, 05-11-2010
Vanmorgen zijn de meeste meisjes voor de wiskunde lessen gekomen.
Na de bijles kregen Lenny en ik een cadeautjes van Taya, een van de rainbow meisjes, dat we thuis pas mochten uitpakken. Omdat het even duurde voordat we naar de flat gingen, stelde zij voor dat we het even ergens anders (waar de anderen niet bijwaren) uitpakten. Zo lief, ik kreeg een set met blauwe armbanden en een zakje met kraaltjes verpakt in een bonbondoosje en Lenny kreeg een in een oud ijzeren pennendoosjes verpakte nieuwe potlood. Even later zijn voor haar ook een leuk sieradensetje gaan kopen, waar ze erg blij mee was.

Met Divali is het gebruikelijk om overal kaarsjes te branden, om de duisternis te verdrijven, dat doen ze in speciale bakjes, waarvan wij er ook een stel hebben gekocht, plus een paar doosjes met kleine kaarsjes.
‘s Morgens als we naar de school toelopen komen we langs een man die tussen de kraampjes aan de straat kant woont. De man heeft een hele innemende lach, waardoor je de dag al goed begint. In het voorbijgaan heb ik zo’n brandertje met gekleurde kaarsje bij hem in zijn “huisje” gezet en hem een happy Divali gewenst en als bedankje kreeg weer zo’n geweldige glimlach. Omdat ik gisteren laat was gaan slapen, ben ik aan het einde van de middag in de flat een dutje gaan doen. Lenny is op school gebleven om te spelen met de meiden. Zo leuk om te zien, dat dat zo leuk gaat, hij is echt een van hun. En hij heeft er geen enkele moeite mee, dat het op twee kleine jochies na, alleen maar meisjes zijn. Een goede oefening in het omgaan met meisjes, zullen we maar zeggen. Ik wilde maar een uurtje gaan slapen, maar dat werden er per ongeluk toch twee. Gelukkig kwam ik nog op tijd op school, om de meer dan honderd kaarsje te zien branden, die op alle verdiepingen van de school waren neergezet. Het eten waaraan Lenny had meegeholpen had ik wel gemist, dat was vandaag in verband met het vuurwerk eerder geweest. De kinderen werden in groepjes verdeeld en bij elk groepje stond een emmer met water uit voorzorg. Vervolgens werd het vuurwerk verdeeld en afgestoken in de groepjes. Het iets wat grotere vuurwerk werd door de mannen afgestoken, waaronder ook een deel van Lenny’s vuurwerk. Dat vond hij eigenlijk maar niets, hij had dat liever zelf gedaan. Maar omdat het vuurwerk soms andere dingen deed dan het moest doen, vond ik dat wel zo veilig. Het vuurwerk wordt trouwens gewoon in de kraampjes op de straat verkocht, niets geen vergunningen. Jaarlijks vallen er naar wat ik hoorde ook heel wat gewonden, omdat men zich niet bewust is van de gevaren, postbus 51 filmpjes kennen ze hier niet. Na het vuurwerk op school zijn wij naar huis gegaan, waar er ook kaarsjes voor onze deur waren aangestoken. Op het dakterras hebben we nog een tijdje naar het vuurwerk staan kijken en van daaruit konden we ook mooi de fraai gekleurde en verlichte straten zien. Om een uur of elf, na de luizen controle, is Lenny naar bed gegaan en ondanks alle harde knallen en trommel geroffel is hij toch redelijk snel in slaap gevallen.