Weer van alles meegemaakt

28. Weer van alles mee gemaakt

Afgelopen vrijdag kwamen de kinderen van John zijn school naar de Loreto school voor een schoolreisje naar Science City. John had ons ook gevraagd om mee te gaan. Daar gingen we dan met 40 personen in een busje bedoeld voor 16 personen. En natuurlijk moest er ook weer een kotsen, onder de kots viel ze door een noodstop boven op Lenny en mij, gelukkig was het alleen banaan wat ze had uitgekotst. Science City viel tegen de verwachting in enorm mee. Als we nog een dagje de tijd hebben, gaan we er zeker nog eens naar toe, we hebben lang nog niet alles gezien.

Om half vijf waren we terug en zijn gelijk met twee meiden uit Australië doorgegaan en weer naar Asha Niketan (huis van hoop) geweest. Er was een goede doelen markt en er werd een voorstelling gespeeld door de bewoners. De man die ons afgelopen woensdag had meegenomen omhelste mij hartelijk en hij vond het erg leuk dat we gekomen waren. De organisatie waaraan zij verbonden zijn heet l’arche en bestaat ook in Nederland en heet daar de Ark, ik denk ze zelfs wel te kennen, maar moet dat nog eens op internet uitzoeken. Nog wat dingetjes voor het goede doel gekocht en weer portret fotograaf gespeeld voor de plaatselijke jeugd.

Zaterdag naar de kerk geweest, waar we ook hartelijk werden ontvangen. Leuk om te merken dat je zo snel thuis kan voelen tussen aanvankelijk onbekende mensen. ‘s Middags hadden we met Yasmin uit Engeland en de twee Australische meiden afgesproken om naar de nieuw New Market te gaan. Zij wilden ook gaan kijken voor sarees. In de bus begreep ik van Yasmin dat het kopen van een treinkaartje naar Darjeeling niet was gelukt omdat ze de juiste bus niet te pakken had gekregen. Ze had meer dan een uur naar een bus staan vragen die naar BBD Bag ging. Uiteindelijk is ze naar huis gegaan om een potje te gaan huilen. Dat vond ik zo sneu, dat ik haar voorstelde om daar eerst voor te gaan kijken.

Toen we in dat kantoor zaten, kwamen ik aan de praat met een Argentijnse jongen die in Berlijn woonde en die na een bezoek aan Bombay naar Kolkata was gegaan om daar door iemand op te worden gepikt. Diegene had twee uur voor aankomst afgebeld en hij had geen notie waar hij zat. Hem vervolgens ook maar mee op sleeptouw genomen richting de new market, waar hij dan wel een slaapplaats zou kunnen vinden. We hebben eerst nog wat met z’n allen gegeten en hebben hem toen in een straat afgezet waar diverse guesthouses waren.

Vervolgens zijn wij naar een winkeltje in de New Market gegaan, waar ik inmiddels mijn "vrienden" heb zitten. De eigenaar heeft diverse winkels in de market en ook een met sarees. Een van de Australische meisjes was thuis gebleven, ze was “ziek”. De andere en Yasmin zijn uiteindelijk geslaagd voor een saree en nog wat broeken. Inmiddels waren de winkels al aan het sluiten en zijn wij weer met de bus naar huis gegaan. Lekker vroeg in bed gekropen om de volgende dag enigszins uit te kunnen slapen.

Op zondag hadden ze van de kerk ook een goede doelen markt van Dorcas waar wij om elf uur aankwamen. Er was van alles te eten en Lenny heeft aan alle spelletjes meerdere malen meegedaan. Victor de ouderling en zijn vrouw Effie en hun dochter en schoonzoon waren er ook. Toen de markt was afgelopen heb ik die familie kort geïnterviewd i.v.m. een artikel voor het adventblad in Nederland, dat mij gevraagd was te schrijven. Het meeste wist in inmiddels al van ze omdat we de zaterdag daarvoor de hele dag met hen hadden doorgebracht. Ze nodigden ons uit om mee te gaan lunchen en dat sloegen we niet af. We hebben in Parkstreet heerlijk bij een chinees gegeten en zijn vervolgens naar een grote shopping mall geweest. Lenny heeft er ondertussen en Indiase oma en opa bij. Ze stopten hem constant wat toe. Van uncle Victor kreeg hij een t-shirt toen zij even naar de mannen afdeling waren geweest. Zijn glimlach van oor tot oor viel eerder op dan het nieuwe t-shirt dat hij gelijk had aangetrokken. Het zijn echt super lieve mensen.

Nu merken we ook dat we niet zo heel veel tijd meer hebben in India. Aankomend weekend zijn wij niet in Kolkata, omdat we dan door Anand worden opgehaald om naar hun dorp en school te komen kijken in een naburige provincie hier 14 uur met de trein vandaan. Hij komt ons donderdag in Kolkata oppikken en zondag middag gaan we weer met de trein terug om ergens vroeg in de ochtend weer aan te komen. Dan is het nog maar twee weekjes en zit onze tijd er hier in India weer op. Die twee weken zullen nog wel druk worden, het is hier dan vakantie en er moeten 2000 kerstpakketten worden klaargemaakt. En natuurlijk wordt er dan ook druk geoefend voor het kerstdrama, dat op 22 december plaatsvindt.