Een rustige zondag

7. Een rustige zondag

Nou, het is toch gelukt om een beetje uit te slapen...tot negen uur.
Toen maar aan mijn wekelijkse handwas begonnen. Ik ben mij trouwens aan het bezinnen om naar een hotel te gaan. Daar betaal ik de helft van wat ik nu kwijt ben, omdat ik nu per bed ongeveer evenveel betaal als een kamer.

In de loop van de ochtend naar de school gegaan. Waar ik John ook weer tegenkwam, ik vroeg hem of hij malaria tabletten gebruikte, waarop hij antwoordde ja natuurlijk. Hij kon zich ook niet voorstellen dat ik dat niet geadviseerd had gekregen. Ik heb nog steeds geen malaria tabletten, ondanks dat ik er al wel achteraan ben geweest. Maar ik was er niet zeker van of het medicatie uit voorzorg of als behandeling was en ze hadden geen beschrijving of bijsluiter. Ik heb het ook nog in het ziekenhuis gevraagd, maar dan moest het voorgeschreven zijn vertelden zij mij. Van John heb ik medicatie voor twee weken gekregen voor ons beiden, nu moet ik de komende twee weken wel aan diezelfde medicatie zien te komen. Hier in de straat hebben we al gekeken, maar er werd geadviseerd om die medicatie in de beurt van de new market te kopen. Daar bevinden zich de toeristen, alhoewel ik ze daar slechts mondjes maat heb zien lopen. Het is trouwens niet normaal hoeveel “apotheken” er hier in de straat zitten. Ik denk dat we in de 5 min. die we van huis naar school lopen er minstens tien tegenkomen. John legde uit dat dat met het ziekenhuis aan de overkant te maken heeft, het is een overheidsziekenhuis en de bezoekers van patiënten moeten de medicijnen zelf halen.

Verder is het een relaxte dag vandaag. Lenny krijgt een speciale behandeling, omdat hij het eten te heet vindt, wordt er door de meiden speciaal voor hem gekookt. Er wordt hem ook gevraagd of als hij groter is hij weer terugkomt. Er zitten hele leuke en geschikte schoondochters tussen. Uithuwelijken wordt mij ineens een stuk duidelijker.