Lisa vertrekt
Door: Isis
Blijf op de hoogte en volg Isis
19 Oktober 2010 | India, Calcutta
8. Lisa vertrekt
We moesten vroeg opgestaan want we gingen weer een Durga Puja tour maken. Ik schrok wakker want de wekker was niet gegaan, Lenny wakker gemaakt en gezegd dat we als een speer moesten opschieten. Nog eens goed op mijn horloge gekeken, bleek dat het pas 6 uur was in plaats van 8 uur wat ik dacht. Nog maar een uurtje gaan slapen en toen werden we wel pas om 8 uur wakker. Toch nog haasten. De meiden stonden al in rijen opgesteld en we gingen samen met andere scholen met in totaal 4 grote bussen op pad. De tour van vandaag viel in tegenstelling tot die van donderdag wel tegen. We kregen een ontbijt/lunchpakket in de bus en we zijn langs drie tempels geweest. Dat ging echt van…. uit de bus, onderhand rennend zonder iets te kunnen zien door de tempel en de bus weer in…. en dat x 3. Voor de kinderen is dit wel echt een dagje uit. Half dagje eigenlijk, want rond twaalf uur waren we al weer terug.
Met Sr. Cyril overlegd hoe laat Lisa naar het vliegveld gebracht zou gaan worden en zij vroeg of Lenny en ik mee wilden gaan. Het was namelijk zo mooi verlicht ‘s avonds tijdens de Puja. Ticket naar Lisa gebracht en weer terug naar de school. Ik kreeg van Sr. Cyril een serie lerarenboeken van een door haar vervaardigde methode, “We are the World“. In 2005 is de eerste oplage gedrukt en inmiddels zijn er al meer dan 200.000 van in gebruik in India. We hebben vandaag weer op school gegeten en het was lekker. Op de afgesproken tijd Lisa opgehaald, vervolgens Sr. Cyril opgepikt en we zijn richting vliegveld gereden. En inderdaad het was de moeite waard om al die mooie gekleurde verlichting te zien. We hebben Lisa afgezet op het vliegveld en we zijn weer terug gereden, Lenny lag al snel achter in het busje te slapen. En als ik een foto van de verlichting wilde maken, liet Sister de bestuurder van het busje midden op de drukke weg stoppen. Ook toen we een bedelende waarschijnlijk aan lepra lijdende man tegen kwamen, vroeg ze chauffeur om te stoppen en ging hem wat geld brengen. Hij zag er zo verdrietig uit vertelde ze later. De hele weg terug met haar zitten kletsen en wat rond gekeken. Het zag er in het donker heel anders uit dan op de dag dat wij aankwamen in Kolkata, terwijl we toch dezelfde weg namen. Het wordt hier trouwens al erg vroeg donker, ongeveer om een uur of half zes. Het busje heeft ons voor de deur afgezet en wij zijn gelijk gaan slapen, dat hadden we ook wel weer een keer nodig. Morgen zouden we uit kunnen slapen, als dat tenminste lukt met al die herrie die al begint rond een uur of zes ’s morgens.
We moesten vroeg opgestaan want we gingen weer een Durga Puja tour maken. Ik schrok wakker want de wekker was niet gegaan, Lenny wakker gemaakt en gezegd dat we als een speer moesten opschieten. Nog eens goed op mijn horloge gekeken, bleek dat het pas 6 uur was in plaats van 8 uur wat ik dacht. Nog maar een uurtje gaan slapen en toen werden we wel pas om 8 uur wakker. Toch nog haasten. De meiden stonden al in rijen opgesteld en we gingen samen met andere scholen met in totaal 4 grote bussen op pad. De tour van vandaag viel in tegenstelling tot die van donderdag wel tegen. We kregen een ontbijt/lunchpakket in de bus en we zijn langs drie tempels geweest. Dat ging echt van…. uit de bus, onderhand rennend zonder iets te kunnen zien door de tempel en de bus weer in…. en dat x 3. Voor de kinderen is dit wel echt een dagje uit. Half dagje eigenlijk, want rond twaalf uur waren we al weer terug.
Met Sr. Cyril overlegd hoe laat Lisa naar het vliegveld gebracht zou gaan worden en zij vroeg of Lenny en ik mee wilden gaan. Het was namelijk zo mooi verlicht ‘s avonds tijdens de Puja. Ticket naar Lisa gebracht en weer terug naar de school. Ik kreeg van Sr. Cyril een serie lerarenboeken van een door haar vervaardigde methode, “We are the World“. In 2005 is de eerste oplage gedrukt en inmiddels zijn er al meer dan 200.000 van in gebruik in India. We hebben vandaag weer op school gegeten en het was lekker. Op de afgesproken tijd Lisa opgehaald, vervolgens Sr. Cyril opgepikt en we zijn richting vliegveld gereden. En inderdaad het was de moeite waard om al die mooie gekleurde verlichting te zien. We hebben Lisa afgezet op het vliegveld en we zijn weer terug gereden, Lenny lag al snel achter in het busje te slapen. En als ik een foto van de verlichting wilde maken, liet Sister de bestuurder van het busje midden op de drukke weg stoppen. Ook toen we een bedelende waarschijnlijk aan lepra lijdende man tegen kwamen, vroeg ze chauffeur om te stoppen en ging hem wat geld brengen. Hij zag er zo verdrietig uit vertelde ze later. De hele weg terug met haar zitten kletsen en wat rond gekeken. Het zag er in het donker heel anders uit dan op de dag dat wij aankwamen in Kolkata, terwijl we toch dezelfde weg namen. Het wordt hier trouwens al erg vroeg donker, ongeveer om een uur of half zes. Het busje heeft ons voor de deur afgezet en wij zijn gelijk gaan slapen, dat hadden we ook wel weer een keer nodig. Morgen zouden we uit kunnen slapen, als dat tenminste lukt met al die herrie die al begint rond een uur of zes ’s morgens.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
